Η Ύπατη Αρμοστεία με σημερινή επιστολή της μας ενημερώνει ότι στις 11 Σεπτεμβρίου 2009 κατέστη οριστική η απόφαση S.D. v. Greece (11 Ιουνίου 2009, 53541/07) η οποία αφορά καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Στρασβούργου για παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων σε περίπτωση Τούρκου υπηκόου αιτούντος άσυλο.
Σύμφωνα με την απόφαση του ΕΔΑΔ (Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) οι συνθήκες κράτησης του αιτούντος (σε κέντρο κράτησης αλλοδαπών) κρίθηκαν ότι συνιστούν παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (απαγόρευση απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης). Επιπρόσθετα, το Δικαστήριο έκρινε ότι παραβιάστηκε το άρθρο 5 (δικαίωμα στην ελευθερία και ασφάλεια) καθώς η κράτηση του αιτούντος κρίθηκε παράνομη επειδή δεν υπήρχε η δυνατότητα να ελεγχθεί η νομιμότητά της σύμφωνα με το εθνικό μας Δίκαιο.
Η σημασία της Απόφασης αυτής έγκειται στα εξής κρίσιμα σημεία:
● Την κρίση ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ καθώς οι συνθήκες κράτησης του αιτούντος στην περιοχή του Έβρου και συγκεκριμένα στα κρατητήρια του Α.Τ. του Σουφλίου θεωρήθηκαν ότι συνιστούν ταπεινωτική μεταχείριση. Το Δικαστήριο βασίστηκε στο επιχείρημα ότι η ελληνική Κυβέρνηση δεν αντέκρουσε καμία από τις διαπιστώσεις αξιόπιστων φορέων όπως ο Συνήγορος του Πολίτη, ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα δικαιώματα, η Επιτροπή Κατά των Βασανιστηρίων, το Human Rights Watch, το Proasyl και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
● Την κρίση ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 5 παρ.1 της ΕΣΔΑ με το σκεπτικό ότι η διοικητική κράτηση αιτούντος άσυλο δεν μπορεί να έχει νόμιμο έρεισμα σε απόφαση απέλασης καθώς δεν είναι δυνατή η απέλαση αιτούντος άσυλο πριν εκδοθεί τελική απόφαση επί της αίτησής του. Οι Αρχές είναι υποχρεωμένες να εξηγήσουν γιατί η απελευθέρωση του αιτούντος θα συνιστούσε κίνδυνο για τη δημόσια τάξη και την εθνική ασφάλεια. Επίσης, η λύση της αμφισβήτησης μέσω δικαστικής εξέτασης της κράτησης (διαδικασία των "αντιρρήσεων") δεν θεωρείται αποτελεσματική καθώς ο αιτών δεν απολαμβάνει δωρεάν νομικής συνδρομής στα διοικητικά δικαστήρια της Ελλάδας.
● Την κρίση ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 5 παρ.4 της ΕΣΔΑ, με το σκεπτικό ότι η δικαστική εξέταση της κράτησης, όπως αυτή προβλέπεται στην ελληνική νομοθεσία, δεν εξετάζει την νομιμότητα της διοικητικής απόφασης για την κράτηση, παρά μόνο αποφαίνεται για το αν το πρόσωπο είναι ύποπτο φυγής ή αν αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη.
Την απόφαση στα γαλλικά μπορείτε να βρείτε στο site Refworld στο: http://www.unhcr.org/refworld/docid/4a37735f2.html . Η απόφαση βρίσκεται επίσης στη διάθεσή μας μεταφρασμένη στα ελληνικά από την Ύπατη Αρμοστεία.
Σύμφωνα με την απόφαση του ΕΔΑΔ (Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) οι συνθήκες κράτησης του αιτούντος (σε κέντρο κράτησης αλλοδαπών) κρίθηκαν ότι συνιστούν παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (απαγόρευση απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης). Επιπρόσθετα, το Δικαστήριο έκρινε ότι παραβιάστηκε το άρθρο 5 (δικαίωμα στην ελευθερία και ασφάλεια) καθώς η κράτηση του αιτούντος κρίθηκε παράνομη επειδή δεν υπήρχε η δυνατότητα να ελεγχθεί η νομιμότητά της σύμφωνα με το εθνικό μας Δίκαιο.
Η σημασία της Απόφασης αυτής έγκειται στα εξής κρίσιμα σημεία:
● Την κρίση ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ καθώς οι συνθήκες κράτησης του αιτούντος στην περιοχή του Έβρου και συγκεκριμένα στα κρατητήρια του Α.Τ. του Σουφλίου θεωρήθηκαν ότι συνιστούν ταπεινωτική μεταχείριση. Το Δικαστήριο βασίστηκε στο επιχείρημα ότι η ελληνική Κυβέρνηση δεν αντέκρουσε καμία από τις διαπιστώσεις αξιόπιστων φορέων όπως ο Συνήγορος του Πολίτη, ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα δικαιώματα, η Επιτροπή Κατά των Βασανιστηρίων, το Human Rights Watch, το Proasyl και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
● Την κρίση ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 5 παρ.1 της ΕΣΔΑ με το σκεπτικό ότι η διοικητική κράτηση αιτούντος άσυλο δεν μπορεί να έχει νόμιμο έρεισμα σε απόφαση απέλασης καθώς δεν είναι δυνατή η απέλαση αιτούντος άσυλο πριν εκδοθεί τελική απόφαση επί της αίτησής του. Οι Αρχές είναι υποχρεωμένες να εξηγήσουν γιατί η απελευθέρωση του αιτούντος θα συνιστούσε κίνδυνο για τη δημόσια τάξη και την εθνική ασφάλεια. Επίσης, η λύση της αμφισβήτησης μέσω δικαστικής εξέτασης της κράτησης (διαδικασία των "αντιρρήσεων") δεν θεωρείται αποτελεσματική καθώς ο αιτών δεν απολαμβάνει δωρεάν νομικής συνδρομής στα διοικητικά δικαστήρια της Ελλάδας.
● Την κρίση ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 5 παρ.4 της ΕΣΔΑ, με το σκεπτικό ότι η δικαστική εξέταση της κράτησης, όπως αυτή προβλέπεται στην ελληνική νομοθεσία, δεν εξετάζει την νομιμότητα της διοικητικής απόφασης για την κράτηση, παρά μόνο αποφαίνεται για το αν το πρόσωπο είναι ύποπτο φυγής ή αν αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη.
Την απόφαση στα γαλλικά μπορείτε να βρείτε στο site Refworld στο: http://www.unhcr.org/refworld/
2 σχόλια:
:(
ασχολείται κανείς με αυτήν την είδηση??
Δημοσίευση σχολίου